«Θέληση μόνο να έχει κανείς, μυαλό και επιμέλεια
και μπορεί να αλλάξει την μπλούζα του μεροκαματιάρη
με την τήβεννο του ακαδημαϊκού»
(Παπανούτσος, 1965)


Πέμπτη 24 Μαρτίου 2016

Η δυσλεξία δεν είναι εμπόδιο στις ξένες γλώσσες



Τα παιδιά που αντιμετωπίζουν προβλήματα δυσλεξίας είναι ικανά να μάθουν μία και δύο ξένες γλώσσες. 
Αρκεί να μην υπάρχει βιασύνη και πίεση. 
Αρκεί γονείς και δάσκαλοι να γνωρίζουν τις ιδιαιτερότητες και τα ειδικά προγράμματα εκμάθησης ξένων γλωσσών σε παιδιά με προβλήματα δυσλεξίας.

Στην Ελλάδα δεν έχουν ακόμα αναπτυχθεί ειδικά προγράμματα για την εκμάθηση δεύτερης γλώσσας σε δυσλεκτικά παιδιά. Αυτό αποτελεί μια αναγκαιότητα αφού η δεύτερη γλώσσα είναι ένα από τα βασικά μαθήματα του σχολικού προγράμματος.

Της Ιωάννας Δημητριάδου*
 
Γενικά η εκμάθηση της δεύτερης γλώσσας σε δυσλεκτικά παιδιά είναι κάτι καινούριο και ακόμα όχι ιδιαίτερα εφικτό για τα ελληνικά δεδομένα. Δεν υπάρχει η επαρκής ενημέρωση σε γονείς και δασκάλους ξένων γλωσσών. Γι’αυτό πολλές φορές οι γονείς διστάζουν να στείλουν το παιδί τους να μάθει μια ξένη γλώσσα και οι περισσότεροι δάσκαλοι αρνούνται να αναλάβουν μια τέτοια ευθύνη. Δεν πρέπει όμως.

Τα παιδιά που αντιμετωπίζουν προβλήματα δυσλεξίας είναι ικανά να μάθουν μία και δύο ξένες γλώσσες. Αρκεί να μην υπάρχει βιασύνη και πίεση. Οι γονείς που επιθυμούν τα παιδιά τους να μάθουν μια ξένη γλώσσα και οι καθηγητές που θα αναλάβουν την εκπαίδευσή τους οφείλουν να προσέξουν ορισμένες ιδιαιτερότητες:

  • Την ηλικία που θα ξεκινήσουν τη δεύτερη γλώσσα (γύρω στα 9 με 10 χρονών, όταν θα έχουν ήδη προχωρήσει αρκετά στην ελληνική γλώσσα).
  • Το επίπεδο που βρίσκεται το παιδί στην ανάγνωση και στη γραφή στην ελληνική γλώσσα.
  • Τις μεθόδους που θα χρησιμοποιήσουν οι καθηγητές ξένων γλωσσών, ώστε να κάνουν πιο κατανοητή τη μάθηση.

Όπως στην ελληνική έτσι και στην ξένη γλώσσα είναι σημαντικό οι γονείς και οι δάσκαλοί να δίνουν έμφαση στην προφορά των γραμμάτων, στη φωνολογική ενημερότητα των λέξεων καθώς και στην ορθογραφία βασικών λέξεων. Όλα αυτά μπορούν να διδαχθούν με απλές τεχνικές όπως:

  • Παιχνίδια όπου χρησιμοποιούνται όλες οι αισθήσεις των παιδιών (μιμητικά παιχνίδια, κασέτες με απλούς ήχους, κάρτες με εικόνες των γραμμάτων, πλαστελίνη για την αφή των γραμμάτων).
  • Φωνολογικά παιχνίδια με συλλαβές και λέξεις.
  • Παιχνίδια μνήμης.
  • Παιχνίδια ομοιοκαταληξίας.

Όλα τα παιδιά έχουν δικαίωμα στην πρόοδο και στην εξέλιξη. Οι όποιες μαθησιακές δυσκολίες δεν πρέπει να σταθούν εμπόδιο στη ζωή των παιδιών ούτε να πανικοβάλουν τους γονείς. Τα πράγματα έχουν πλέον εξελιχθεί σε τέτοιο βαθμό που τα προβλήματα στη μάθηση τόσο στην ελληνική όσο και στην ξένη γλώσσα μπορούν να εξαλειφθούν. Το μόνο που χρειάζεται είναι να διαγνωστούν έγκαιρα τα προβλήματα και να αντιμετωπιστούν σωστά. Και τα δυσλεκτικά παιδιά είναι εδώ για να μας υπενθυμίσουν τη σημασία της προόδου τόσο στα σχολικά όσο και στα κοινωνικά δεδομένα.



*Η Ιωάννα Δημητριάδου έχει σπουδάσει Ψυχολογία στην Εκπαίδευση και μετεκπαιδεύτηκε σε θέματα που αφορούν τη Δυσλεξία και τις Μαθησιακές Δυσκολίες. Εργάζεται ως ειδικός παιδαγωγός, εκπαιδεύεται και ενημερώνεται για τις πιο σύγχρονες μεθόδους διάγνωσης και αποκατάστασης της δυσλεξίας. Είναι μέλος στη Ελληνική Εταιρεία Δυσλεξίας και στο International Dyslexia Association.


Πηγή: http://www.photodentro.gr (Το διαβάσαμε στις 24/3/2016)